60 Mutlu Yıl...

Baba figürü çok önemli yer eder hayatımızda. Bebekliğimizden itibaren rol modelimiz olur bizim. İşe giderken arkasından bakarız, tıraş olurken izleriz, tuttuğu takıma gönül veririz biz de. Onun yaptıklarını doğru kabul ederiz, dediklerini doğru biliriz. Sorgulamadan severiz, bağlanırız. Büyük saygı duyarız, ayrıca biraz da korkarız.
İşte "baba" kelimesine anlam kazandıran değerler bu saydıklarım. Aynı zamanda babamızın değerini de anlatıyorlar bize.
Benim idolüm biricik babamın bugün doğum günü. 60. yaşını kutluyor. Bu yüzden sizlere ondan bahsedeceğim bugün. Aslında yazmak istediğim ama kelimelerle anlatamayacağım okadar çok şey varki...

Benim babam altın kalplidir. Sıcacık bir kalbi vardır. Kıramaz kimseyi.
Herkese yardım etmeye çalışır elinden geldiğince. Yeri gelir öğrencisinin makalesini düzeltir günlerce, yayınlanabilsin diye.
Çabuk parlar. Ne olduğunu anlamaya kalmadan hemen kızar, ama bir okadar da çabuk söner. Gönlünü alır senin.
Ailesine düşkündür. Dünyanın bir ucunda da olsa işi için, günaydın ya da iyi geceler demek için arar.
İlgilidir. Ne yaptığını, yapacağını bilmek ister. Tavsiyelerde bulunur. Konuşur.
Üçün beşin hesabını yapmaz, gönlü boldur. Kimseden hiçbir şeyi sakınmaz.
Adam gibi adamdır benim babam....

Ben de babamı örnek aldım hep. Bugün çevresinde sevilen, değer gören bir birey haline geldiysem onun payı çok büyük. Çünkü, ben hep onun gibi iyi bir insan olmaya çalıştım.

Belki onun gibi başarılı olamadım şimdiye kadar ama akademik hayatımda onu hiç üzmedim. Hep derdi, "Senin bir adam olduğunu görsem" diye. Oldum. Ekonomist oldum, hoca oldum. Para kazandım. Bir "aferin" demesiyle dünyalar benim oldu. Benimle gurur duyduğunu bildim hep.
Bir dönem çok kötüye gitti herşey benim için. Hatalar yaptım. Ama desteklemeyi, yanımda olmayı bırakmadı hiç.
İmkanımız el verdiğince herşeyim oldu benim. Tek çocuksun olur tabi demeyin. Öyle şımartmadılar beni. Sınırlarımı bildim hep. Çünkü annem ve babamın eğer imkanları varsa istediğimi yapacaklarını biliyordum. Bunu hissettirdiler bana.
Mutlu bir çocukluğum oldu yani. Babam dövmedi beni hiç, bazen sabrını zorlasam da.
Uzun iş seyahatlerinden dönmesi beklerdim dört gözle. Hem çok özlediğim için, hem de getireceği hediyeler için yalan yok :)

Diyeceğim o ki, benim babam gerçek baba oldu bana. Yapabileceği herşeyi yaptı benim için. Onun sayesinde ben de iyi bir baba olacağım. Çünkü önümde mükemmel bir örnek var.

Bana verdiğin tüm emekler için teşekkür ederim babacım. Umarım sana layık bir evlat olmuşumdur. Seni çok seviyorum... Nice mutlu yaşlara...